Kom er maar onder (Elma van Haren)

Mijn paraplu heeft een gouden hart.
Kom er maar onder als het ongeluk regent.
Groot genoeg, die paraplu.
We wandelen samen in onaantastbaarheid.
Zo raken we elke ellende in één tel kwijt
en lachen om het nu!

Weg slecht rapport, gebroken hart, verlegenheid,
spijt om iets dat je gezegd hebt, ruzie met je moeder,
te weinig zakgeld, eenzaamheid of snoeplust
alsmaar geen vriendje en nog steeds niet gekust!
Nee, we krijgen de slappe lach, we maken
ons hoofd van alles vrij. Wat telt is ons verbond.

We hebben met zijn tweeën eindelijk eens lol
in het gouden licht onder mijn paraplu.
Een meter in het rond,
een paradijsje om ons heen.
Warm tweepersoonstentje!
Geluksparasol.

(Bron: Likmevesje/de Harmonie)

Wil je met me naar toejeweetwel? (Joke van Leeuwen)

Wil je met me naar
toejeweetwel,
toejeweetwel?
Wil je met me naar
toejeweetwelwaar?

Ja, ik wil met jou
naar hoeheettut,
naar hoeheettut.
Ja, ik wil met jou
naar hoeheettutnou.

Gaan we samen in de dinges
en de weetnietmeerzovlug,
even in de komwatwasset
en dan weer naar huis terug

(Bron: Ozo heppie/Querido)

Maart (Gerard Berends)

Een konijn probeerde een hele beuk
na te doen, maar het was moeilijk
en het lukte dan ook van geen kant.
In maart is het nog veel te vroeg
om bomen na te doen en vooral
beukenbomen zijn heel moeilijk.
Maart is speciaal voor konijnen
een maand om heel voorzichtig
te beginnen: met iets eenvoudigs
als een enkele tak of een den.

(Bron: Het begin is anders/Di-Vers)

Opgeruimd staat netjes (Bart Demyttenaere)

In één, twee, drie heb ik dan maar
mijn kamer opgeruimd.
Ik deed het wel op mijn manier
met water, zeep en schuim.

Het stof van weken keilde ik
meteen onder het bed.
Daar lag nog van de laatste keer
maar opgeruimd staat net!

De inhoud van de prullenmand
verdween achter de kast.
Al jaren komt het daar terecht
en zo geeft het geen last.

Mijn speelgoed smeet ik in een hoek,
mijn boeken in het rek.
Ik hing een poster aan de muur
juist op die grote vlek.

Mijn kamer is weer netjes nu
zo op het eerste gezicht.
Als je komt spelen, doe dan gauw
de deur achter je dicht.

(Bron: Stoere Daan/Standaard Uitgeverij)

Vogels (Floor, 7 jaar)

Vogels fladderen in het rond.

Blaadjes vallen op de grond.

Het vogelhuisje zit vol.

De vogels hebben hun buikje bol.

Iedereen is blij.

De vogels vliegen vrij.

(Bron: De trotse oma, Inge Boulonois)

Akkefietje (Miep Diekman)

Akkefietje,
zanikpietje
trek toch niet zo’n boos gezicht!
’t Helpt niets om zo kwaad te kijken
want de koektrommel blijft dicht.

Akkefietje,
vergeetmenietje,
kijk eens even naar de klok!
Eigenlijk moest jij al slapen,
alle kippen zijn op stok

en de muizen in hun nis
en de groene hagedis
en de rooie karekiet
gapen zó.
                Zie je dat niet?

Morgen is er weer een dag
waarop alles, alles mag.

(Bron: Een liedje voor een cent/Leopold)

De lepel (Willem Wilmink)

Met een lepel kun je roeren
en je kleine broertje voeren.
Kunt er op het strand mee spelen;
maak je mooie zandkastelen,
met een gang en met een poort,
allemaal zoals het hoort.

Kunt jezelf ermee bekijken,
maar ik vind het niet erg lijken:
moet ik dit nu echt geloven,
zit ik zó ondersteboven?
Ach, van ver en van dichtbij
lijkt mijn hoofd nu op een ei.

Ik wil niet zo blijven hangen,
met mijn mond boven mijn wangen.
Weg dus met die holle lepel:
zo is het een bolle lepel
en daarin zit ik weer goed,
met een lachje op mijn snoet.

Met een lepel kun je roeren
en je kleine broertje voeren.
Kunt er op het strand mee spelen,
maak je mooie zandkastelen.
Als je ook maar niet vergeet
dat je met een lepel eet!

(Bron: Ik snap het/Bert Bakker)