Weet je wat verdriet is? (Michel van der Plas)

Weet je wat verdriet is? Dikwijls, zo dicht
bij je ogen dat ik je ziel haast zie,
red ik een kleine bange vogel die
fladderend in een vijver tranen ligt;

maar als ik hem een huis geef in mijn hand
en daarin warmte van vriendschap en brood
van zachte woorden, vind ik hem al dood
eer ik in mijn eigen ziel ben beland.

Als ik iets van je denk te hebben dat
misschien eens je eerlijkste ik verried,
is het over, ben je weg, mag het niet.

En als ik alleen maar zou weten wat
die vogels doet komen, – liefste, dan had
je mij nooit te vragen: heb je verdriet?

(Bron: De oevers bekennen kleur/Ambo-Anthos)

Klaas Vakie (A.D. Keet)

Ik sal nou maar so saggies aan
naar bed toe gaan —
Mij ogies is al baje vaak,
Ik dwing àl om hul toe te maak —
Ik sal maar bed toe gaan.

Ik sal nou maar mij moeder kus.
En dan gaan rus —
Mij ogies is al baje moe,
Hul val van self al sommer toe —
Ik sal maar nou gaan rus.

Ik sal nou maar mij ogies sluit;
die lig is uit,
En haar gesig die sin ik tog,
Aan haar denk ik gedurig nog —
Al is mij liggie uit.

(Bron: Dichters uit Zuid-Afrika, opgenomen in: Kinderpoëzie, Leeuweriken/N.V. H. ten Brink’s Uitgeversmij)

Zwaluwen (N. Kroon)

Nu hoog…wiedewiet!
Dan laag…wiedewiet!
Het buikje is wit
Het rugje is blauw.
Je ziet het haast niet, ze vliegen zo gauw
Wiedewiet!

Nu links…wiedewiet!
Dan rechts…wiedewiet!
Ze snappen een vlieg,
Ze snappen een mug,
en komen wel honderd keren terug.
Wiedewiet!

Nu hier…wiedewiet!
Dan daar…wiedewiet!
Van de morgen af
Tot de avond toe,
We vliegen maar altijd en worden niet moe.
Wiedewiet!

(Bron: Van zangers en krassers/Malmberg, opgenomen in Dat vind ik fijn! Tweede bundel versjes om te zeggen voor de derde en vierde klas L.O./Malmberg)